Bunun adı İslam nefreti

Almanya, Türkiye düşmanlığına doymak bilmiyor. Ne sermayeymiş arkadaş! Bir türlü tüketemediler. "Erdoğan düşmanlığı sermayesi"nden bahsediyorum. Angela Merkel başta olmak üzere Alman siyasetçiler, Erdoğan'a karşı olduklarını göstermek için her fırsatı değerlendiriyorlar.
Son olarak Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın 9 Temmuz'da Hamburg'da yapacağı konuşmaya yasak getirmenin derdine düştüler.
Malum, Erdoğan 8 Temmuz'da G-20 zirvesine katılmak Hamburg'da olacak. Sanırsınız Alman Parlamentosu'nda konuşmak için başvuruda bulunmuş ve Alman makamları bunu uygun bulmamış!
Cumhurbaşkanı Erdoğan, Almanya'da yaşayan ve kendisiyle hasbıhal etmek isteyen Türk vatandaşlarına seslenmek istiyor. Ve bu engellenmeye çalışılıyor. Nerede diplomasi, nerede nezaket, nerede ciddiyet!

Bu davranışın bir yönü Almanya'da eylülde gerçekleşecek olan seçimler. Merkel, Almanya'da yaşayan ve seçimlerde oy kullanacak Türklerin kendisinden başka seçenekleri olmadığını düşünüyor. Bu nedenle de onlara en hoyrat şekilde davranıyor. Erdoğan düşmanlığı yarışında ipi göğüslemeye gayret ediyor.
Gelgelelim burada gündelik politikanın ötesinde bir durum var. Daha derinlerde yatan, günden güne Avrupa gündelik hayatının ayrılmaz bir parçası haline gelen bir nefret var. Bir öteki nefreti bu, saf İslam nefreti!
Evet, tarihsel bir İslam nefretinden bahsediyorum. Avrupa medyasında bugünlerde döne döne aynı teraneyle karşılaşıyoruz. Neymiş efendim, "ne yapılırsa yapılsın İslam asimile edilemez"miş.
Avrupa'da ırkçılık böyle yükseliyor. "Avrupa bir Hıristiyan medeniyetidir" sözü artık alelade bir söz oldu. Rahmetli Necmettin Erbakan, "Avrupa Birliği (o zamanki adıyla Avrupa Ekonomik Topluluğu) bir Hıristiyan kulübüdür" dediğinde bizdeki Batıcılar kıyameti koparıyorlardı. Şimdi ne diyorlar bu lakırdılara?
Batı medyasında Müslüman göçmenler "istilacılar" olarak yansıtılıyor. Son dönemlerde Avrupa'da popüler kültürün önemli nesnelerinden biri ne biliyor musunuz? "Türklerin Viyana kuşatması!" Bir diğeri, "Haçlı seferleri!"