Nevruzunuz kutlu olsun

Geçen yıllarda haftalarca Nevruzu yazmıştım. O yazılarımdan bir derleme yapayım sizlere... Yapayım ki; Anadolu insanının yaşam anlayışının ve doğa sevgisinin törenlerle dile getirildiği, bizi biz yapan değerleri yansıtan bu bayramları gelecek kuşaklara aktarabilelim. Aktaralım ki; bizi öz kültürümüzden koparıp, yobaz Arap - Emevi kültürünü dayatanlara inat, Türklerin sevgi dolu, birlik, beraberlik ve barışı temsil eden Nevruz kültürünü yaşatalım.

Nevruz, baharın gelişinin bir müjdecisi ve yeni yılın başlangıcıdır. Şamanlardan başlayarak on binlerce yıldır tüm Türklerin kutladıkları çok önemli bir bayramdır. Hemen tüm Türk milletlerinde Nevruz -aralarında gün farkı olsa da- mart ayının yirmisi civarında kutlanır. Bugünlerde coşkulu törenler düzenlenir, özel yemekler pişirilir, oyunlar oynanır, maniler söylenir, halaylar çekilir, ateşler yakılır... Yeni yıla nasıl başlanırsa, tüm yılın öyle geçeceğine inanılır.

Nevruz; Altaylar’da “Cılgayak Bayramı”, Azerbaycan’da “Novruz,” Doğu Türkistan’da “Yeni Gün, Baş Bahar”, Kazakistan’da “Navruz”, Kazanlar’da “Ergenekon Bayramı” Kırgızistan’da “Noruz”, Nogaylar’da “Saban Toy”, Özbekistan’da “Nevroz”, Tatarlar’da “Nevruz”, Türkmenler’de “Teze Yıl”, Uygurlar’da “Yeni Gün”, Kırım’da “Navrez”, Batı Trakya’da “Mevris”, Makedonya ve Kosova’da “Sultanı Navrız”, Gagauzlar’da “İlkyaz”, Saha’da “Isıakh”...