Bu hayattaki en büyük gerçeklik; ölüm

Uzun bir bayram tatili tantanasını geride bıraktığımız yorucu bir hafta sonunda, önceki gün her şeyden ve herkesten uzakta sessizliğe çekilip uzun uzun kendimle kaldım. Ve artık hiç yapamadığımız bir olayı da deneyimleyip uzun saatler elime telefonu almayıp sosyal medyaya girmedim. Akıl, beyin sağlığım için gerçekleştirdiğim bu küçük seans sonrası istemeye istemeye yine döndüm sosyal medya alemine. Çünkü elim alışmış telefona gidiyor. Beynim alışmış, neler olduğunu merak ediyor. Kendimi kandırmıyorum, uzun saatler uzak kalmak çok nadir oluyor bu hastalıktan. Maalesef hastalık olduğunu bile bile yine dönüş yapıyorum. Ve hastalıklı dünyaya girer girmez de acımasız yüzü ile karşı karşıya kaldım.