Bunu nereye bağladığımı okuyunca şaşıracaksınız

ŞİMDİ anlatacağım olayın sonunu nereye bağlayacağımı görünce şaşıracaksınız...

***

1988 yılının mart ayının ortaları...

Ünlü bir Türk gazetecisi Washington’da Amerikan Dışişleri Bakanlığı binasında bir odaya girer.

Karşısında oturan Amerikalı diplomat ona Türkiye ile ilgili ilginç bir analiz yapmaktadır.

***

Konu aynen şöyledir:

“İran’dakine benzeyen radikal İslam hareketlerinin Türkiye’deki başarı şansı...”

Daha da açıkçası şudur:

“Geçmişte Milli Selamet Partisi’nin, bugün ise Refah’ın çatısı altında örgütlenmiş İslamcıların siyasal geleceği...”

***

İşte o gün ünlü Türk gazetecinin hayatında ilk defa işittiği bir kelimeyi telaffuz eder:

“Takiyye...”

Gerçi bu kelimeyi Özal için söylemiştir ama, asıl göndermesi siyasal İslam’adır.

***

Ünlü gazeteci “Takiyye nedir” diye sorunca, eline kalemi alır ve kelimeyi yazar, devam eder:

“Takiyye sözcüğünün aslı Arapçadır. Farsçada da kullanılır, Osmanlıcada da... Gerçek anlamı dinsel içeriklidir. Zarar gelmesin diye gerçek inancın, görüşün karşısındakinden gizlenmesidir.”

***

O gün ABD Dışişleri Bakanlığı’ndaki odaya giren gazeteci Hasan Cemal’dir.

Yanında da rahmetli Ufuk Güldemir vardır.

Ona bunları anlatan kişi ise Yahudi asıllı Amerikalı Harold Rhode’dur...

***

Hasan Cemal’in 1989 yılında yayınlanan “Özal Hikâyesi” kitabı bu olayla başlar.

Türkiye “takiyye” kelimesi ile Hasan Cemal’in bu kitabı sayesinde tanıştı.