Derbi değil dertbi!

Bu derbi değil, dertbi! İnanılır gibi değil. 15 gündür Türkiye, G.Saray-F.Bahçe derbisiyle yatıp kalktı. İki hoca birbirinden korktu, futbolcular birbirinden korktu, hakem maçtan korktu. Oyunu doğradı, doğradı, doğradı… Rosto gibi yaptı! Oyunun içine etti. İki takım arada bir hareketlenecek gibi oldu, orada oyunu durduran hakem oldu.
Şöyle söyleyeyim; hakemin VAR'a gitmesi, konuşmalar, oyuncu değişiklikleriyle maçın ilk yarısının 55, ikinci yarısının 65 dakika oynanması lazım. Hani biraz sallıyorum ama emin olun ona yaklaşık olması lazım.
Efendim bu karşılaşma 'dünya derbisi'ymiş. Bırakın arkadaşlar ya! Dünya derbisi böyle olur muymuş? İnsan biraz futbol oynar ya! Türkiye'de oynanan futbol maalesef bu.
Yalnız, bir de olaya Cüneyt Çakır açısından bakalım… İki takım çıkmış, bir halt oynamıyorlar. Devamlı birbirlerinin üzerine oynayan, futbolu düşünmeyen, oyunu koparacak girişimlerde bulunmayan oyuncular… Ben de Cüneyt Çakır'ım diyelim, diyorum ki "Şu maçı biraz oynatayım, gazı bastırayım. Ufak tefek faulleri çalmayayım" falan… Bu sefer de olay Cüneyt Çakır'ın üstüne yıkılacaktı. Ne yaptı Cüneyt Çakır? "Zaten iki taraf da rezalet oynuyor. Ben de oyunu keserim, takımların da istediği olur ben de yara almam" diye düşündü herhalde.
Yalnız şunu altını çizerek söylüyorum; Cüneyt Çakır'ı Babel'in kolu kurtardı. Net penaltı pozisyonunu çalmadı, korner verdi. Aslında pozisyon korner bile değil, auttu. Çünkü Galatasaraylı oyuncu darbeyi yiyince sağ ayağıyla topa ters vurdu, yani vuramadı. İnanın maçta yazılacak hiçbir şey yok. İki takımdan da "Şu oyuncu çok iyi oynadı" diyebilecek adamı düşünüyorum, bulamıyorum. Peki kötüler var mı? Var… Onlar da arada kaynadılar.
Galatasaray'ın stoperleri için ne yazsak veya konuşsak az. Onla...