Sıradan faşizm…

Her faşist hareket ordularla, silahlarla, sıkıyönetimlerle gelmez. Sıradan insanların zorbalığa dayalı, haksız, kasıtlı hareketleri de faşizm olarak nitelenir. 
Amerika’da yaşanan Ku-Klux-Klan hareketi böyle bir harekettir. Bir kasabada gündelik hayatlarını yaşayan berber, kasap, terzi, ayakkabıcı gibi sıradan insanlar birbirini kışkırtır, zenci yakalamaya çıkarlar, yakaladıkları zenciyi asarlar. Sonra da beyaz kukuletalı giysilerini çıkarır, gündelik hayatlarına dönerler. 
Nazilerin kışkırtmalarıyla harekete geçen sıradan Almanlar, düne kadar komşuları olan Yahudileri döver, dükkânlarını yıkar, onlara yapılan her türlü zulme hak verirler. Günlük hayatlarında da suçluluk duymamak için her türlü bahaneyi bulurlar. 
Kahramanmaraş olayları böyle yaşanmıştır. Alevilere karşı girişilen toplu katliam hareketi tipik “sıradan faşizm” hareketidir. 
Toplumsal tarihimizin yüz karası olan “6-7 Eylül Olayları”, dönemin Demokrat Parti yöneticileri tarafından kışkırtılmış kitlelerin yarattığı vandalizme varan olaylar bir “kitlesel faşizm”dir. 
Sıradan faşizmin kökeni, yerleşmiş önyargılardır. 
Önyargılar yerleşmesi çok kolay, yok edilmesi çok zor peşin hükümlerdir. Önyargılar her kültürde, her toplumda, her bireyde vardır, çünkü ön izlenimler yaşamı kolaylaştırır. Ancak, ön izlenimlerin katı önyargılara dönüşmesi çok kötü sonuçlara varır. 
Toplumumuzun günümüzde güçlü önyargılarla yönetmeyi seçen bir yönetici grubu tarafından yönetilmesi, büyük bir ayrışma yaşanmasına yol açmıştır.