Saray dalkavuksuz, entrikasız olur mu?

Bir pazar günü, geceye doğru akarken saat, sosyal medyanın eğlence ortamında ülkenin ekonomi bakanı istifa ediyor. Haliyle deneyimli basın insanları; bu biçimde, sığ dilde, bozuk imla ile edilen istifaya kuşkuyla bakıyorlar. Teyit ettirmek için Ankaralılar sarılıyor telefona, lakin gelin görün ki kimsecikler yanıt vermiyor. Al başına belayı, “haberi verecek miyiz, vermeyecek miyiz” diye kara kara düşünüyorlar.

***

Neo-Osmanlıcılar her binayı dev gibi inşa ettiler. Adliye saray oldu mesela, koskoca iletişim başkanlığı da kuruldu, dahası devletin televizyonu, ajansı, hepten kocaman oldu! Gel gör ki kimseden “çıt” yok. Bakan “damat”, konu hassas, karar verecek kişi “Türk tipi başkan” olunca, herkes kulağının üstüne yatıyor!

Bakan, istifa topluma ulaşsın diye çırpınıyor, Anadolu Ajansı’na “gir diyorlar haberi”, ama olmuyor; ağabeyin başında olduğu yayın kuruluşu bile cesaret edemiyor kardeşin istifasını duyurmaya.