İç, bana ne, ama…
Kendi payıma söylüyorum. İsteyen içsin, hatta istediği kadar içsin. Bana ne, kime ne!
Korona belasıyla henüz yeni tanışmıştık. İlk kısıtlamalar da gelmeye başlamıştı. Daha önce böyle bir tecrübe yaşamadığı için insanlar panik halinde marketlere koşuyordu.
Hiç unutmuyorum bir akşam vaktiydi...
O çok tartışılan ertesi gün yasaklarından biri geldi. Herkes dışarı döküldü; kimi markete, kimi mahalle bakkalına, kimi de tekel bayisine koştu. Benzin istasyonlarının marketleri önünde bile uzun kuyruklar oluştu. Ekmek filan değildi insanları böylesine paniğe sevk eden. Açık bulduğu yerde kuyruğa girenler, genellikle sigara ve içki satın alıyorlardı.
Bazı ihtiyaçları gidermek için evin yakınındaki bir tekel bayiinin önünde ben de sıraya girdim. Herkes adeta kıtlık çıkacakmış gibi içki ve sigaraya hücum ettiği için sıra çok yavaş ilerliyordu. Tekel bayiinin önü, giderek daha da kalabalıklaşıyordu. Nihayet, ayakta durmakta zorlanan sarhoşların da gelmesi ile nizam-intizam.....
