Donunu bile verdi millet

Tekalif-i Milliye Emirleri nedir, bilir misiniz? Bilmez çoğunuz, çünkü öğretilmedi. Oysa o olay, tüyleri diken diken edecek bir destandır. 

Harbin en sıkıntılı günleriydi. Düşman, Polatlı ve Haymana’ya kadar dayanmıştı. Anadolu toprakları üzerinde düşman tayyareleri uçuşuyordu… 

Vahimdi vaziyet. Millet perişandı. 

Mustafa Kemal Paşa, 1 Ağustos 1921’de aniden cepheden ayrılıp, Ankara’ya geldi. Durumu milletvekilleri ile paylaştı. Kendisine Başkumandanlık görevi vermek isteyenlere “Olur, ama önce beni bir dinleyin” dedi. 

TBMM’de gizli bir toplantı düzenlendi. Kürsüye çıkan Paşa, durumu bütün çıplaklığı ile anlattı. Elde ne silah, ne de mühimmat vardı. Askerin ayağı çıplaktı, açtı. Halk tabiri ile “kıçına giyecek donu” bile yoktu. 

Düşmanla mücadele edilecekti elbette. Ama önce bu sefalete bir çözüm bulmak gerekiyordu. Düşman, içine düştüğümüz durumu tespit etmeden tedbir almak gerekiyordu. Meclis toplandı, hemen bir kanun çıkarıldı. M