Peki bunları niçin sattılar?

Sevgili okurlarım, birkaç gün önce yine yazmıştım. Bir ülkenin gelişmişlik düzeyi dünyanın her ülkesinde çok önemli iki gösterge ile açıklanır:
– Okur yazarlık oranı.
– O ülkede basılan satılan ve okunan gazete, kitap ve dergi miktarları.
Afrika ülkelerine, bazı Arap ülkelerine bakınız. Bu rakamlar en düşük düzeydedir.
Oralarda ahalinin çoğunun okur yazarlıkla ilgisi yoktur, cahildir. Onların pek çoğu, ülkelerini yöneten hırsızların ve diktatörlerin emir kuludur.
Tepki vermezler çünkü bilinçleri yoktur.
Oralarda döviz yükselmiş, kağıda zam gelmiş, yazılı basın zorlanmaya başlamış falan filan, pek kimseyi ırgalamaz.

★★★

Bir de AB ülkelerine, ABD, Japonya, Rusya, Kanada, Avustralya gibi uygar ülkelere bakınız. Oralarda insanlar okur.
Paraları değerli olduğu için döviz bunalımı yaşamazlar.
Çoğu kendi kağıdını kendi üretir.
Yani durum Türkiye’de yaşadıklarımızın tam tersidir.
Yayıncılar feryat ediyor:
“Kağıt fiyatlarına sürekli zam yapıyorsunuz ama biz zor durumdayız. Gazete, dergi ve kitap fiyatları sürekli zamlanınca satışlar azalıyor.”