Ece Ayhan’ı anarak

Yahya Kemal Beyatlı da Itrî şiirinde, bu bestelerin gemiler geçmeyen bir ummanda çalındığını söylemişti.

Sabri Esat Siyavuşgil’in de bir şiirinde, bir zamanlar yazlık olan yerlerde Anadolu yakasındaki bir köşkten gelen ut sesini, sesin çağrıştırdığı bir duyguyu kalıcı kılmıştı.

Şimdilerde evlerden sokaklara taşan sesler var mı? Belki eski yazlıklarda.

Benim kulaklarımda yankılanan tek ses, Gümüşsuyu’ndaki Saray Arkası Sokağı’nda oturan Ayla Erduran’ın keman sesinin yankılanmasıydı.

Benim dinlediğim her ses, her eski icra o dönemin kültür tarihine de not düşmeyi anımsatır.

Üç Efsane Ses’in (1) CD’sini dinliyorum.