Şensoy’un “neşeli” meyhanesi

Bendeniz tekdüze yaşayan, sıkıcı rutinleri olan, işkolik biriyimdir. Yaklaşık 27 yıldır gazeteciyim ve rahatlıkla söyleyebilirim ki bu süre boyunca işim gündelik hayatımın hep önündeydi.

Öyle bırakın “akşamları çıkayım, arkadaşlarla iki tek atayım” diyebilmeyi, sosyal içici dahi olmayı başaramadım.

Hatta neredeyse tam bir Yeşilaycıya dönüştüm.

Sigaradan nefret ettim. Askerde, bir mıntıka temizliği sırasında süpürgeyle faraşa aldığım izmariti, elimle alıp çöpe atmamı isteyen komutanla “kanunsuz emir” tartışmasına girdim.

Alkol alıp şöyle çakır keyif olmak, aşk şiirleri yazmak, Ertuğrul Özkök ağabeyle şarap konusundaki uzmanlığımı yarıştırmak isterdim ama şu pankreas denen illet 25 yaşımdan bu yana buna fırsat vermedi.

O yüzden “Ailen dışındaki rutinini özetle” deseniz, “İş, sıkıcı Ankara gündemi, kitap okuma, resim yapma, film izleme” der geçerim.

...