Statlara gitmiyordum televizyondan da izlemem

UZUN zamandır maç seyretmiyordum.

Perşembe akşamı babamla oturup izleyelim dedik.
Çocukluğumda babam elimden tutar beni maçlara götürürdü.
Hem de sadece Karşıyaka’nın değil, her İzmir takımının...
Karşıyaka’yı tutarım ama o çocukluğumdan kalan günlerin etkisiyle belki her İzmir takımın başarısı benim için önemlidir.
İzmir deyince akan sular durur.
Altınordu’yu da, Altay’ı da, Menemen’i, Buca’yı da; doğal olarak Göztepe’yi destekliyorum.
Babamla maç seyretmek de benim için bir ritüeldir.
Çünkü biz sadece maç izlemeyiz.
Maç devam ederken bizden, hayattan, çevremizden, Türkiye’den konuşuruz.
Maç bahanedir aslında...
Perşembe gecesi de öyleydi.
Üstelik güzel de bir derbi vardı.
Beşiktaş’ı uzun zamandır beğeniyorum. Takımı istikrarlı, Fikret Orman’ın başkanlığını da başarılı buluyorum.
Şenol Güneş’i de takdir ediyorum.
Bizi dünya üçüncüsü yaptığında bile küçümsenmişti ama Trabzon’da da, Beşiktaş’ta da çok başarılı olduğunu düşünüyorum.
Fenerbahçe’ye gelince...
Kulüp hep iddialıdır ama birkaç yıldır çıkan 11’i iddiasız buluyorum.
Alex gittiğinden bu yana Fener’in tadı tuzu yok aslında...
Yine de Türkiye’nin en iyi takımlarından ikisinin mücadelesi seyredilir diye televizyonun karşısına geçtik.
Geçmez olaydık.
Türk futbolunun bittiğinin göstergesi aslında bu maç değildir. Bu bardağı taşıran son noktadır.
Yoksa çoktan Türk futbolu acildeydi.
Öfkesini kontrol edemeyen, öfkesini kusan, tuttuğu takımın başarısını rakip takımın yerle bir olmasına bağlayan, tatlı rekabetten uzak tam bir savaş havasındaki bir spor karşılaşmasından ne beklenebilir ki...
Uzun zamandır “Maçlara gitmiyorum artık” derken;
Statlara gitmiyordum, televizyondan da artık izlemem zaten...

O yılların tribünleri
çok mu farklıydı

TAM yılını hatırlamıyorum.
Fenerbahçe İzmir’e gelmişti.
Didi Fener’in başındaydı.
Biz de babamla yollarda...
Küçüğüm ama o heyecanları unutmam mümkün değil.
Altaylılar bile sıraya girmiş, Didi’den imza alıyordu.
Ben de sıraya girdim elbette...
O tribünler bugünkü tribünlerden farklı mıydı, o statları dolduran insanların ruh halleri bugünkünden farklı mıydı?
Yoksa ben o zaman çok küçüktüm de o çirkinlikleri görmüyor muydum?

 
Arkadaş gaza gelmiş