Merkel’in sabır taşı çatladı

Türkiye dış politikasının ‘ideoloğundan arındırılmasından’ sonra ‘pragmatik reisle’ değişiklik heveslisi ‘naif yüreklere’ gülüp geçebiliriz. Epeydir siyasal İslamcı hareket ve odağındaki şahsiyetin izlediği rota, siyasi, ekonomik ve güvenlik açısından memleket ahalisinin ‘hayrına’ işlememekteyken; en azından şu soruları yöneltmeli: ‘Değişiklik kim tarafından yapılabilir?’ ‘Hangi yönde ve nasıl?’, ‘Türkiye’ye maliyetleri nedir?’
Bu kilit sorular olmadan ancak ‘hanımlar gününde kahve falı’ açarsınız.

***

Can sıkıcı hakikatlerimiz ‘dost sayısını artırıp düşman sayısını azaltma’ söylemi yahut ‘kaçar-göçer heyetlerle’ olmayacağını göze sokuyor. Sonuncusu Almanya parlamentosunun geçen hafta ‘Ermeni soykırımı’ bahsinde iktidarı ve muhalefetiyle yaptığı siyasi deklarasyon. Kararın bağlayıcılığı yok. Sorun neyin sembolü olduğu ve zamanlaması...
Bir siyasi tutumun haklılığı/haksızlığı ayrı tartışma. Başka ülkelerden benzeri örnekler mevcutken Türkiye için ağır yanı, bunu ‘soykırım’ kavramının baş müsebbibi olan ülkenin yapması.
Fakat kanımca Alman İmparatorluğu’nun ‘günahlarına’ da kısmen değinen metin, Alman siyasilerin ne ‘soykırımla hesaplaşma’ ne de ‘Ermenistan sempatisiyle’ alakalı. Yani metinde ‘biricik’ diye niteledikleri Yahudi soykırımına imza atmış Almanların, ‘delikanlı ol ciğerimi ye’ tabirimizle ilgilenmediği aşikâr. Dolayısıyla tercüme çabaları beyhude. Tıpkı ‘vay alçaklar, Hitler’in torunları’ infiali gibi...

***

Merkel’in tutumu bizatihi ispatı. Alman şansölyesi oylama öncesi Ankara’daki şahsa telefon açmış olsa ne yazar! Sözcüsü Christiane Wirtz aracılığıyla lideri olduğu Hıristiyan Demokratlar’la hemfikir olduğunu âleme cihana ilan etti. Parlamento grubundaki prova oylamada lehte oy kullandığını da duyurdu. Dolayısıyla oylamaya katılıp katılmamasının önemi yok.
Merkel benzeri tasarıları engellemişken bugün niye böyle oldu? Sığınmacı kriziyle köşeye sıkışmıştıysa, Avrupa’da tüm eleştirilere rağmen Türkiye’ye taviz vermekteyse, ‘Asıl AB’nin Türkiye’ye ihtiyacı varsa’, niye?
Geçen haftaki yazımda mevzuya “Kapıları açarız sığınmacıları salarız” şantajının sonu yok sanılıyor. “Var” demiştim. Bu oylamayı, ilk tezahüre yazın.