Türk siyasetinde Bülent Arınç olayı

Geçenlerde de yazdığım gibi ülkemiz medyasının birinci hastalığı dansöz tipi eyyamcılık olayıdır. Jet Fadıl tarzı eyyamcılığın şampiyonu da Ahmet Hakan'dır. Onu ikinci sırada Fatih Altaylı takip eder...

Bunlar rüzgâr gülü gibi sürekli eyyam yaparak yollarını bulurlar. Bunlar dik ve mert duruş sahibi değildir. Bir siyasi ve ahlaki görüş sahibi değildir.

Medyamızın ikinci hastalığı ise bir siyasi duruşu olmakla birlikte eğriye eğri doğruya doğru dememe hastalığıdır. Bu da vahim bir olaydır. Bizim taraf medyasının şu an en aktüel ve güncel problemi budur. Daha önce de yazdığım gibi bizim taraf medyasının Ekrem İmamoğlu'na saçma sapan gerekçelerle saldırması İmamoğlu'nun ekmeğine yağ sürdü ve hâlâ sürüyor. Eğer siz karşı çıktığınız insan ile ilgili bile eğriye eğri doğruya doğru sözler

söylemezseniz hiçbir toplumsal etkiniz kalmaz.

Bir yazar yanlış analizler yapıyorsa bile inandıklarını yazıyorsa o hemen okura geçer. Okur bunu anlar. Ama eğer bir yazar inanmadığı şeylerin propagandasını yapıyorsa bu da bir süre sonra belli olur ve o yazar hiç tesiri ve önemi olmayan biri olur. Maalesef bizim taraf medyasının etkisinin ve gücünün azalmasının başlıca sebebi budur.

Bakın benim son 3 yıldaki siyasi tavırlarının önemli bir kısmına katılmadığım ama inandığı yolda yürüyen bir adam örneği vereceğim. O kişi Bülent Arınç'tır. Medya arşivlerinde hepsi var ki ben Bülent Bey ile çok tartışma içine girdim. O kavgalarımdan da pişman değilim. Konu konu baktığımda çoğunda da hâlâ haklı olduğum kanaatindeyim. Fakat Bülent Arınç benim beğenmediğim o çizgisinden zerre sapmadı. Hiç inanmadığı şekilde eyyam yapmadı. Arınç hep kendi siyasal duruşu çerçevesinde tutarlıydı. Hep inandığı şekilde konuştu ve konuştuğu şekilde inandı. Mağrur duruşundan taviz vermedi. İşte bakın bu nokta çok hayatidir.

YAZININ DEVAMI