Paralel AKP

İnsanlar çoğu zaman görünmemek için susar. Bazense suskunluk aksine göze batar.
Aydın Ünal’ın “kaçıyorum” diyerek Yeni Şafak’a veda etmesi hak ettiğinden az konuşulmadı mı sizce de?
Öyle ya, Ünal yalnız bir yazar değil. AKP’nin eski vekili. Erdoğan’ın yaptığı konuşmaların binlerce sayfalık yazarı. Yani iktidardaki partinin ciğerinin ortasında yer almış bir siyaset- fikir adamı.
Ne oldu da kendi mahallesindekilere “Kaçışımız düşmandan değil, ‘dost’ görünenden kaçıştır” diyecek kadar yabancılaştı? Neler yaşandı da “kaçışımız korkudan değil, pervasızlıktan; tehditten değil, aldırmazlıktan, gözü dönmüşlükten, hırstan kaçıştır” satırları yazıldı?
Bu soruların yanıtını kendi gazetesi dahil hiçbir yerde okuma şansımız yok. Zira yaklaştıkça görünüyor, AKP’nin derin bir “omerta yasası” var. Hangi cinayete tanık olunursa olsun kulakları sağır eden suskunluk devreye giriyor. Aydın Ünal’da olduğu gibi, cenaze soğumadan kaldırılıp sırlarıyla birlikte gömülüyor. Kol kırılıyor, yen içinde kalıyor. Aydın Ünal neden bıraktı?
İlk soru şu: Yeni Şafak, Ünal’a “bırak” dedi mi? Hayır. Bizzat Ünal “bırakıyorum” dedi.
Peki, Ünal’ı bırakmaya kim zorladı?
Yakından tanıyanlar tek bir yanıt veriyor: Pelikan grubu.
Bilmeyenler için söyleyelim. Hepimiz bu yapıyı Ahmet Davutoğlu’nu istifaya zorlayan bildiriyle tanımıştık. “Pelikan Dosyası” filmine öykünen metne verilen isim nedeniyle bu adla a...