Avrupa Birliği üyeliğini oylamak!!!

Cumhurbaşkanı Erdoğan, geçen cuma günü, Türkiye’nin Avrupa Birliği (AB) kapısında bekletilmekten usandığını belirtti. AB üyeliği konusunda bir halkoylamasını gündeme getirdi. Oysa AKP, 2002’de iktidara geldiğinde AB konusunda çok istekliydi. Yanına liberalleri, kimi sözde solcuları da alarak, gerçekleşmesi mümkün olmayan AB üyeliği uğruna Kıbrıs, Ege, Ermenistan’la ilişkiler, Fener Rum Patrikhanesi’nin statüsü, Heybeliada Ruhban Okulu, Kürt sorunu gibi başlıklarda ciddi tavizler vermişti. AB’den de o dönem büyük destek almıştı. 2004 yılı aralık ayında, AB’nin Brüksel Zirvesi’nde Türkiye’ye müzakere tarihi vermesini, “büyük zafer” olarak kutlamıştı. Ankara’da gündüz vakti havai fişekler atılmıştı. Tüm bunlardan sonra soruyoruz: Türkiye bu konuda sandığa gider mi? Sandıktan hangi sonuç çıkar? Çıkan sonuç AB ülkelerini ne ölçüde etkiler? Türkiye’yi üye yapmak istemeyen AB, Erdoğan’ın bu sözlerini blöf olarak mı yorumlar yoksa ürküp tam üyelik olmasa da başka seçenekleri dillendirir mi?
Gerçekçi olalım; Türkiye – AB ilişkilerini başlatan 1963 tarihli Ankara Antlaşması’ndan bu yana AB Türkiye’ye karşı samimi olmadı. Dürüst davranmadı. Üye yapmayacağını söylemedi. Bekleme odasında tuttu. Üyelik vaadiyle oyaladı. Bu sayede istediği ödünleri kopardı. Misal; 1995’te imzalanan, 1996’da yürürlüğe giren Gümrük Birliği sayesinde, Türkiye’nin dış ticareti, gümrük rejimi, iç pazarı üzerinde denetim kurdu. AB üyesi olmadan, Gümrük Birliği’ni kabul eden ilk ülke olan, yani kararların alındığı masada olmadan, alınan kararlara uymak zorunda kalan Türkiye; Gümrük Birliği, AB’nin Serbest Ticaret Anlaşması imzaladığı üçüncü ülkelerle Türkiye arasında yapılan ticarette de geçerli olduğundan, büyük zarar gördü. Kapitülasyonları andıran bu durum nedeniyle en az 300 milyar dolar kaybetti. AB kendini nerede görmek istiyor?
Belirtelim; AB’nin en büyük dış ticaret ortağı ABD. İkinci sırada Çin...