Ruhumuz dar bir şeridin içinden sızılarla geçiyor!

Toplum içine ekilmiş nefret tohumlarını kökünden söküp atma zamanı geldi de geçiyor bile. Belki de tek çare kabullenmek! Çare aramak mutlak bir sorunun varlığına işarettir. Sorun, çatışma halinde olmamız... Sınırlarımızı çizerek kabullenmeyi ve korunan sınırlar eşliğinde birlikte yaşayabilmeyi başaramadığımız için çatışıyoruz.

Gün geçmiyor ki haklara tecavüz edilmemiş olsun. Geçen günlerde İstanbul'un göbeğinde bir camide bir genç alkol şişesiyle görsel paylaştı ve altına yazdığı yazılar da en az yaptığı yanlış kadar çirkindi. Birçok insan tepki gösterdi haklı olarak. Çünkü o içeceğin yeri orası değildi. Şişenin içi alkolle gencin içi de İslam düşmanlığıyla doldurulmuştu. Bilinçli ya da bilinçsiz yapılmış olsun büyük saygısızlıktı. 

Siz yersiz davranırsanız er ya da geç adalet yerinizi buldurur. Ben insanların midesi ile değil fikirleriyle ilgilenmeyi tercih ediyorum. Toplum içinde; belirli mekanlarda, özel dairelerde, kendi özelinde insanlar alkol alabilir ve bu beni hiç ilgilendirmez.

Beni bağlayan kısmı mesuliyetimdir. Alkolün sakıncalarını, kişiyi sürüklediği buhranı yeri geldikçe anlatır, bildiğim ölçüde bilmeyenlere ya da bilip de uygulamakta zorlananlara naçizane destek olmak adına elimden geleni yapmakla mesulüm ama yargılayamam.

İçilen alkol ne kadar haramsa yenilen faizin de o derece haram olduğunun bilinciyle, alkol alanlara karşı bugün faiz yiyerek konuşmanın çok da haddince olduğunu düşünmüyorum.

Yine üstüne basarak vurgulamak istiyorum ki insanların midesine girenle değil beyninde ve kalbinde yetişen fikirlere karşı ilgiliyim. Bu dünyada hiç kimse günahtan el çekmiş ya da el çekme kabiliyetine erişmiş değil.