Yazık ettiniz, yazık!

Bize bahşedilen hayatı, yapay konular üzerinden ve çoğu zaman günlük politikalara ve çıkar ilişkilerine gark edilmiş bir din anlayışı içinde idrak ediyoruz. Haliyle ortada “güzel” yok.
Müptezellik, özenti ve şuursuz davranışlar neredeyse her alanı ele geçirmiş vaziyette.
“İyi” nedir, “iyilik” nedir, “doğru” nedir “doğruluk” nedir, üzerinde zerre kadar kafa yormaksızın, adeta çarpım cetveli hesabı içinde, şu bu kadar günah, şu kadar sevap denilerek, dikte edilmeye çalışılan bir anlayış; bunun adına da sözüm ona “muhafazakârlık” ya da “dindarlık” deniliyor.
Kavgacı, önüne geleni horlayan, olmadı tekfir eden, dar ve sığ bilgilerin içine sıkışmış, hoşgörüsüz, siyasete eklemlendiği için de fikirlerini savunmakta güçlük çeken bu anlayışın sergilediği davranışlar ise evlere şenlik…
Değer namına küçük bir eylem ara ki bulasın.

Bu sıkışmışlık hoş olmayan görüntülere de sebep oluyor. Geçtiğimiz haftayı hatırlayalım; onca cenaze, onca şehit, havaalanında henüz can vermiş insanlar…
Kim bilir kaç yüreğe kor düşmüş…
Fakat millete örnek olması gereken vekiller, şen-şakrak Meclis'te gıyabi kurdele kesiyor; köprü açılışına giden vatandaşlarsa, göbek atıp dans ediyor!
Hani nerde kaldı “Bir insanın ölümü, insanlığın ölümüdür” ayeti…