Propaganda, iktidar ve istismar

1622 yılının Haziran ayında Papa XV. Gregory, zamanın Avrupa’sında, Kilise Kurumu’nun durumunu yeniden düzenlemek zorunda kaldı. Zira Protestan Reform Hareketi’nin etkilerine karşı mücadele edebilmek için yeni koşullar nedeniyle, yeni önlemler almak gerekiyordu. İşte bütün bu düşüncelerle Papa Gregory, Katolik Kilisesi’nin iman ve inancını barışçıl yollardan yaymak amacıyla, örgütlü ve sürekli bir kuruluşun oluşturulmasını düşündüğünü bildirdi. Bunun ardından, 22 Haziran’da, “Sacra Congregatio Christiana Nomini Propaganda” kuruldu. Bu kuruluş Roma Katolik Kilisesi’nin resmi bir organı oldu ve Katolik Kilisesi’nin inanç ve imanını yenidünyaya yaymak, aynı zamanda eski dünyada da Roma Kilisesi’nin din anlayışını pekiştirmek ve yeniden güçlendirmekle görevlendirildi. Katolik Kilisesi, öğretilerine karşı gelenleri propaganda yoluyla “yola getirmeyi” amaçlıyordu.
Galile’nin “dünya güneşin etrafında dönüyor” savını Katolik Kilisesi, öğretilerine aykırı bulunca, Galile 1633 yılında Engizisyon mahkemesinde yargılandı ve mahkûm edildi. Galile, bu bilimsel iddiasından zorla vazgeçirildi. Tarihteki bu olay, propagandanın “doğru olmayacağı” yönünde genel kanı oluşmasına ön ayak olacaktı. DEVLET KAYNAĞININ İSTİSMARI Propaganda konusunda en önemli yazarlardan olan F.E. Lumley propagandayı şöyle tanımlar: “Propaganda, (1) kökeninin veya kaynağının; (2) arkasındaki çıkarların; (3) işlendiği yöntemlerin; (4) yaydığı muhtevanın; (5) kitlede yarattığı etkilerin; bunlardan birinin, ikisinin, üçünün, dördünün veya beşinin saklı tutulması ile tanımlanabilecek bir işlemdir.”
Tanımı daha anlaşılır hale getirmek gerekirse; örneğin iktidarda bulunan bir siyasetçinin “biz iktidara geldiğimizde şu kadar kilometre yol vardı, biz ise bunu tam şu kadar katına...