Ne İslam’a sığar ne hukuka!

Baş­ba­kan Yar­dım­cı­sı Bü­lent Arınç ile An­ka­ra Be­le­di­ye Baş­ka­nı Me­lih Gök­çek ara­sın­da­ki kav­ga, Tür­ki­ye­’nin ge­ti­ril­di­ği ye­ri göz­ler önü­ne ser­di.
Ge­çiş­ti­ri­le­bi­lir mi, ha­yır!
Baş­ba­kan Da­vu­toğ­lu­’nun “Par­ti di­sip­lin ku­ru­lu­nu iş­le­te­ce­ğiz, ge­re­ke­ni ya­pa­ca­ğı­z” de­me­siy­le ko­nu ka­pan­maz.
Çün­kü en baş­ta hu­kuk­sal so­run­lar söz ko­nu­su.
Ko­nu­ya geç­me­den ön­ce bir hu­su­sun al­tı­nı çi­ze­lim: İs­lam, “in­san onu­ru­nu­” ek­se­ne alan bir din­dir.
Ku­r’­an; te­ces­süs ve zan­nı ya­sak­lar. Özel ha­ya­ta da­ir if­şa­nın önü­nü ke­ser.
Mo­dern hu­kuk­ta bu­nun adı in­san hak­la­rı­dır. İn­san hak­la­rı­na te­ca­vüz suç­tur.
Di­ni ter­mi­no­lo­jiy­le söy­ler­sek, ah­lak­sız­lık­tır ve ha­ram­dır.