Deli gömleği!

Tür­ki­ye si­ya­se­tin­de ne­re­dey­se unu­tul­muş bir kav­ram­dı­r “­li­ya­ka­t”. Kı­sa­ca “i­şi eh­li­ne ver­me­k” de­mek­tir. Mu­ha­fa­za­kâr-sağ ge­le­ne­ği­n eme­ği bü­yük­tür bu kav­ra­mın ha­ya­tı­mız­dan çık­ma­sın­da. Ki­şi­nin işe uy­gun­lu­ğu, eh­li­ye­ti, bil­gi bi­ri­ki­mi, eği­ti­min­den zi­ya­de, as­li olan “bi­zim ada­mı­mı­z” ol­ma­sı; hal­ka ya da dev­le­te hiz­met et­me­sin­den zi­ya­de par­ti­ye ve “da­va­”ya “bi­at” ede­cek ol­ma­sı­dır.
Son 13 yıl­dır “tek ba­şı­na­” hü­küm sü­ren AKP, bu ge­le­ne­ği boz­mak bir ya­na da­ha da güç­len­dir­di. Li­ya­ka­ti ra­fa kal­dır­mak, “si­ya­sal İs­la­m’­ı” düs­tur bel­le­yen “mü­ca­hit­le­r” için “meş­ru bir su­is­ti­ma­l” ol­du.
Bu nok­ta­da çı­kış ka­pı­sı “dâ­ru­’l-har­b” kav­ra­mı­dır. Ya­ni İs­la­mî ka­bul edil­me­yen ne var­sa onun­la sa­vaş­mak ge­re­kir. Böy­le­ce la­ik ve de­mok­ra­tik bir hu­kuk dev­le­ti olan Tür­ki­ye Cum­hu­ri­ye­ti­’ne sa­vaş aç­mak, dev­le­tin al­tı­nı oy­mak, si­ya­sal İs­lam­cı li­te­ra­tü­re gö­re
“meş­ru­” ha­le ge­lir.