Cemaatler ve tarikatlar ile yüzleşmek…

AYŞE SUCU
Cemaatler ve tarikatlar ile yüzleşmek…
1 Ağustos 2016
Yazarlar

Hepimiz eşit şartlarda olmasa da eşdeğerde yaratılıyoruz.
Aynı hasletlerle yani aynı yaratılış özellikleriyle dünyaya geliyoruz ve bunları geliştirme kapasitemiz de aynı… Farklılık, Kur'an'ın ifadesiyle “takva” da ortaya çıkıyor. Yani erdemleri hayatımıza yansıttığımız ölçüde insan oluyoruz veya insanlığımızı fark ediyoruz.
Tam da bu noktada, insanların kendilerini derinleştirmek ve ahlaki bir olgunluğa yol açmak için ortaya çıkmış tasavvufi düşünce ile tarikat ve cemaat örgütlenmelerini birbirinden ayırmak gerekir. Zira bir düşünce kurumsallaşmaya başladığı andan itibaren, sosyal, siyasal, ekonomik çıkar ilişkileri devreye girmekte ve çoğu zaman amaç ortadan kaybolmaktadır.
Bu konuda “Cemaatler Nasıl Siyaset Projesine Dönüştü” başlıklı makalesinde, Prof. Ali Bardakoğlu şöyle diyor:
“Günümüzdeki dini cemaatleşmeler ve tarikat örgütlenmeleri geçmiş dönemlerdeki geleneksel sınırlarında kalarak insanların ahlaki gelişimine, deruni dindarlığına katkı sağlayıcı bir çizgide hizmet üretse, toplumda engin bir hoşgörünün yerleşmesine öncülük etse, toplumun sosyal bağını güçlendirici roller alsa hem meşruiyetlerini perçinlemiş, hem de dine ve topluma hizmet etmiş olurdu ama üzülerek görüyoruz ki öyle olmadı. Yani tarikat ve dini cemaatleşme günümüzde Müslümanların dindarlığını güzelleştirme çabasından ekonomik çıkar ilişkisine, siyaset projesine, sosyal örgütlenme modeline dönüştü. Kendilerinden menkul kutsal makam ve otoriteler ihdas edildi, nev-zuhur kutsallıklar ve onun üzerinden dünyevi projeler ortaya çıktı. Bu gelişme de, hem tasavvufa hem İslam'ın o güzel dindarlık modeline büyük zarar verdi.”
DUYGULARI SÖMÜRMEK
Bardakoğlu'nun yaptığı bu tespit son derece önemli…
Cemaatler kendilerini otorite görüyorlar ve bir erk olarak ortaya çıkıyorlar.
Toplumsal ve politik hayatı düzenlemeye kalkışıyorlar.