Duygu adında müthiş bir kız

2.5 yaşında görmemeye başlıyor.

Sebebi göz sinirleri zedelendiği için.

Ama ailesi onu, gören bir çocuk nasıl yetiştirilirse öyle yetiştiriyor.

“Düşersin evladım! Sen görme engellisin, yapma, etme!” demiyorlar.

Küçük Duygu da maşallah yerinde durmuyor, doğada koşuyor, ağaca bile tırmanıyor.

Görmemek onun “normal”i.

Annesi Münevver Hanım da şahane, küçük kızına odasını nasıl toplayacağını, kıyafeterini nasıl asacağını, evde kendine ait nasıl bir düzen kuracağını tek tek anlatıyor. Ama 5 yaşına geldiğinde, aileyi bir korku sarıyor.

“Biz çocuğumuzu engelli gibi görmüyoruz, her şeyi yapabileceğine inanıyoruz ama ya dış dünya? Nasıl bir gelecek onu bekliyor? Okuyabilecek mi? Üniversite bitirebilecek mi? Bir iş sahibi olabilecek mi?”

İşte o dönem, görme engelli Psikolog Dr. Hale Bacakoğlu ile tanışıyorlar Hale Bacakoğlu, Duygu Kayaman’ın hem psikoloğu hem ablası hem de rol modeli oluyor. Bugüne kadar uzanan müthiş bir dostlukları var.

Duygu, hep öyle sağlam bir rol modeli olduğu için kendini şanslı hissediyor. Ve en önemlisi, ondan ilham alarak sürekli kendini geliştiriyor. Ama bir gün fark ediyor ki, Türkiye’deki ailelerin birçoğu böyle bir şansa sahip değil...

KENDİ ALANINDA İLK VE TEK

İşte tam da bu yüzden, 6 ay önce kaybettiği biricik annesi Münevver Kayaman, Hale Bacakoğlu ve birkaç anne ile birlikte 2003’te Parıltı-Görmeyen Çocuklara Destek Derneği’ni kuruyorlar. Parıltı, Türkiye’de kendi alanında ilk ve tek.

Yani Parıltı dışında, görme engelli çocukların bebeklikten eğitimlerinin sonuna kadar onlara destek veren bir başka kuruluş yok.

Amaçları da çocukların özgüvenli, başarılı birer rol model olabilmeleri.