Diktatör miktatör

Cumhurbaşkanı yine inciler saçtı. Sağlık Bilimleri Üniversitesi fahri doktora töreninde konuştu. Fahri doktora törenlerine katılıp sağlıktan da, bilimden de söz etmeksizin Türkiye’nin, hatta Ortadoğu’nun hemen bütün sorunlarını, üstüne görüşlerini uzun uzun anlatan bir cumhurbaşkanı daha önce sanırım görülmemiştir. Anlaşılan muhtarları bulamayınca “Bari fahri doktora verilenlerin törenine gideyim, oradakonuşayım” demiş. Eh konuşmadan gün geçirmemeye yeminli biri için bu da iyi bir bahane... 
Bana gelince... 
Gözaltındaki tembellik günleri biter bitmez gazete yazıişlerinde aşırı yoğun bir çalışmanın göbeğine düştüm. “Abi” dediler ama acımadılar, işe koştular. Buna bir de gün boyu telefona yağan ve yürek ısıtan “Geçmiş olsun” dileklerini ekleyin. O yüzden cumhurumun başkanının o her satırı ilgi çeken ama uzun mu uzun konuşmasının tümünü buraya aktaramam. 
Ama Avrupa’dan yükselen eleştirilere karşı verdiği cevabı da atlayamam. Şöyle dedi: 
“Bana diktatör miktatör demişler hiç umurumda değil; bir kulağımdan girer, ötekinden çıkar!” 
Bir kulağından girdiği belli. Keşki öteki kulağını tıkasaydı da o eleştiriler çıkıp gitmeseydi. Çünkü o eleştiriler demokrasinin doğup büyüdüğü topraklardan geliyor. 
Batı’nın gözü kapalı hayranlarından değilim. 12 Eylül faşizminin ülkemizde kol gezdiği günlerde “büyük ekonomik pazarları” Türkiye’ye bir türlü ciddi bir tavır alamadıkları günlerin dolaysız tanığıyım. Ama Avrupa benim için “ulusötesi şirketlerin” çıkarlarına öncelik tanıyan siyaset cambazları anlamına gelmiyor. Avrupa denince ben o toprakların çocuğu Karl Marx’ı anlarım; hınzır zekâsıyla Bertold Brecht’i anlarım; sivri diliyle taçlanan siyasal mizahın ustası, özgürlük ve demokrasi savunucusu Kurt Tucholsky’i anlarım...