‘Kendi’nin kökündeki ‘ken’in anlamı var

”Ken” kökünden türeyen kelimeleri yoklamaya çalıştığımızda hangi kelimelerle karşılaşırız, biraz bakalım. Ocağın önüne “ken” deniliyormuş. “Ken” kıyı, uç, kenar anlamına da geliyor diyor Ahmet Dinç Türkçenin Kayıp Kelimeleri isimli ilginç sözlüğünde. Ahmet Dinç bu güzel sözlüğüne aldığı kelimelerin hangi dile ait olduğunu tespit edebildiği kadarıyla da olsa yazsa ne güzel olurmuş. Göçmenlerin gelip konakladığı yere de “ken” deniyormuş. Ocağın yanına serilen hıla ismi verilen bezin, fırında pişen ekmeği örtmek için kullanılan bezin, örtünün üzerine “kendirik” denilen bir kap serilirmiş. O kabın da üzerine bir tahta konulurmuş. Ekmek yapan kadın ocağın yanına, kendiriğin ve hılanın bulunduğu bölümün başına oturur ekmeği pişirirmiş. Bu anlattıklarımın bir kısmını kendi çocukluğumda bölük, pörçük, silik silik hatırlıyorum. Bayram arefesinde annem ve mahallenin kadınları arka komşumuzun fırınına gider, orada bayram için ekmek yaparlardı.