Osmanlı Arşivi'nde yönetim kalamaz!

Rejim/sistem değişince, devlet de yeni rejime/sisteme göre şekillendiriliyor. Yeni Osmanlıcı ve üstelik "İslâmcı", her biri başka başka cemaat fraksiyonlarından gelmiş zümreler, ele geçirdiklerini düşündükleri kurumları dizayn ederken taktik hata yapıyorlar.

Osmanlı ve Cumhuriyet arşivi dairelerinde, yılların uzmanlarını bir gecede dağıttılar. İlgisiz kurumlara, merdiven altlarına gönderdiler. İlmî çalışma yürütmüş uzmanlar yaban kurumlarda ne yapabilirler? Kendilerini çıplak hissedeceklerdir; ne oturabilecekler, ne kalkabilecekler, ne bir iş görebilecekler.  

Devleti yöneten partiyle uyumlu, partinin başındakiyle "dava arkadaşlığı" etmiş kişiler bile "Olamaz, olmamalı böyle bir şey! İlme de zarar verir, partiye de zarar verir." dediler.

"İlim"in pek ilgilendirdiğini sanmıyorum ama "parti" deyince akan sular duruyor. Hiç kimse "parti"nin önüne geçemez!

Teorikte ve pratikte biliyorum. Eski komünist ülkelerde epey zamanım geçti. "Parti" her şey demek. Hele başlarında "karizma" yükledikleri bir "şahsiyet" de varsa, asla bir söz edilemez.

Özbekistan'da, Taşkent'te, ünlü yazar Şükrullah'ı (1921 doğumlu) ziyaret etmiştim."Kefensiz Gömülenler"in yazarı. Sovyetler döneminde bizzat yaşadıklarını anlatır. Hapse atılmış, sürgüne yollanmıştı."Kefensiz Gömülenler"i okurken "Olmaz bu kadarı!" diyor, isyan ediyorsunuz. Şükrullah, Stalin ölünce, serbest kalıyor. Yine hep takip ediliyor. Komünist Parti'ye girmesi isteniyor ama o direniyor. (Bana, 1960'lı yıllarda devletin başındaki Şeref Raşidov'un çok ısrar ettiğini anlatmıştı.)