Önce, gazete manşetleri bozuldu…

İlkokul üçe gidiyordum ve Nil’e deliler gibi aşıktım!.. Babama, onu gördüğüm zaman çevredeki hiçbir şeyi fark etmediğimi söylediğimde, gözlüklerinin arkasından mavi gözleriyle henüz 9 yaşındaki oğluna bakmış, başımı okşamış, hiçbir şey söylemeden, bir Mühürdar akşamını çerçevelemiş pencerenin kenarında kucağına alıp, sıkıca sarılmıştı… 

Kimbilir, o an aklından neler geçti, evladın yüreğindeki çocuk fırtınaları nasıl değerlendirdi bilemem, ama tam 10 yıl sonra bir başka kız için aynı şeyleri söylediğimde, gözlerimin içine bakmış, şöyle  cevaplamıştı: Madem bu kadar seviyorsun, bir gün ne yap ne et, evlen Canan’la.. Aşk dediğin, insanın kapısını her zaman çalmaz, ıskalarsan, çorak yaşarsın..

Dediğini yaptım, şimdi b