Zalimden mazlum yaratmak

Mektup tarihe karıştı. Şimdi artık tweet var, WhatsApp var, Facebook var, SMS var. Varoğlu var.
İnsanın artık mektup yazması için çok olanaksız, umarsız olması gerek.
Son yıllarda genellikle yalnız hapishanelerden mektup alıyorum, o çaresizlik ve olanaksızlık içinde, hapishanedeki umarsız insanların tek haberleşme aracı olan mektuplar insanın içini parçalıyor.
İşte şimdi size sözünü edeceğim mektup da o türden. Nazlı Ilıcak’ın, oğlunun açıkladığına göre bir yıl önce Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a yazdığı bu mektup, önceki gün internete düştü.
Mektupta, FETÖ üyesi olduğu gerekçesiyle hapiste olan Nazlı Hanım, FETÖ’cü ve darbeci olmadığını söylüyor aldandığını, zamanında uyarılarına kulak asmadığı Tayyip Bey’e kötülük ettiğini kabul ediyor, ona eski hukuklarını, AKP’ye verdiği destekleri hatırlatıyor, Emine Hanım’la onu düşündüğünü söylüyor, çaresizliğini ve pişmanlığını dile getiriyor, özür diliyor, başka yerde bulamadığı adaleti onda aradığını belirtip sözlerini şöyle noktalıyor: “FETÖ elebaşları kaçtı. Ben de kuyuya atıldım. Adeta bir mezara diri diri gömülmüş gibiyim. Yargıda bulamadığım adaleti sizde arıyorum. Acaba elimden tutup, hak ve hukuk adına beni kuyudan çıkarabilir misiniz?”

*** Mektubu okurken, Nazlı Ilıcak’ın Ergenekon ve Balyoz kumpasları sırasında nasıl kumpasçılarla birlik olduğunu, adalet çığlıkları atanlara, “Vesayet tasfiye ediliyor, Türkiye bağırsaklarını temizliyor, usulü bırak, esasa bak” dediğini hep hatırlamama karşın yine de bir mazlumun çaresizliği karşısındaki üzüntüyü hissettim. Sanırım siz de mektubu okursanız aynı duygular içinde olursunuz.
...