‘Beyaz Türk’ kim?

Tarihimize hanedan amigoluğu saplantısı dışında, toplumun çıkarı açısından bakarsanız, Anadolu halkının hep birbirlerinden pek ayırmadığı “eşkıyaya ve devletine karşı meşru müdafaa” durumunda olduğunu fark edersiniz.
Mübeccel Kıray’ın, su kıyısını bırakıp sarp dağ tepesine köyünü taşıyan halkın bu tercihinde, eşkıyadan ve devletin müstelziminden (vergicisinden) kaçma amacının olduğunu vurgulayan çalışmasına dayanarak Aziz Nesin, üniversite heyetinin köy incelemesini anlatan nefis bir mizah başyapıtı oluşturmuştur. Okumanızı salık veririm.
Osmanlı’da modernleşmeden yana olan yenilikçi aydın da, biraz da bürokrat kökenli oluşundan, devletin bekasını baş kaygısı haline getirince, zaman içinde halkın gözünde devlet ceberutluğunun simgesi haline gelmiştir.
Cumhuriyet ile birlikte, hem modernleşmenin öncüsü, hem de devlet kurucusu konumunda olan CHP de, iktidarının son dönemine rastlayan dünya ekonomik krizi ve ikinci paylaşım savaşı konjonktürünün halkın sırtına yüklediği zorlukların da etkisiyle, yine devletin bürokratları aracılığıyla sürdürdüğü ceberutluğunun simgesi haline gelme durumuna düşmüştür.

*** Halkçılık ilkesini altı oku arasına katan CHP’yi yıkan Çiftçiyi Topraklandırma Kanunu’na tepki olarak toprak ağalarının kurdurduğu DP, ceberut devlet karşısında mazlum halkın temsilcisi ve sözcüsü rolündeydi ve egemenlerin “sınıf fobisi”nin de etkisiyle zaten kadük olan halkçılık yerine sonra gelen bütün sağ iktidarların da gırtlağına kadar gömüleceği ayak kokulu popülizmi ikame etmişti.
Popülist sağın, ceberut devlete karşı, halkın temsilcisi garibanın savunucusu konumunda sunulmasının başarıya erişmesi, demokrasimizin birçok aksaklığının da temel nedenlerinden birini oluştu...