Bayrak ve vatan

Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan cumartesi günü DEİK toplantısında yaptığı konuşmada şu çok ünlü dizeyi bir kez daha tekrarlamış: 
“Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır Toprak eğer uğrunda ölen varsa vatandır.” 
Son dönemlerde Tayyip Bey bu dizeyi dilinden düşürmez oldu. 
Mithat Cemal Kuntay’ın 1938 yılında yazdığı bu dizeler, küçük bir çocukken ezberimde yer etmiş, pek severek, göğsüm kabararak terennüm ettiğimi anımsarım. O zamanlar bana çok etkileyici, çok da makul gelmişti. Anlamını derinliğine sorgulamadım. Hamaset, zaten sorgulayıcı değildir. 
Zamanla, büyüdükçe, okuyup öğrendikçe, söylenenleri sorgulayıcı aklın mihenk taşına vurdukça, dizelerin havı dökülmeye, içinde söylenenler sararıp, solmaya başladı. 
Bayrak kan, vatan ölümle yüceltilemezdi. 
Kan ve ölümün de ötesinde bayrağı bayrak, toprağı vatan yapan başka şeyler olmalıydı. 
Bayrakları bayrak yapan, salt üstündeki kan olsaydı, o bayrak nefret, kin ve intikam bayrağı olurdu. 
Ve eğer toprağı vatana çeviren öğe salt uğrunda ölenler olsaydı, orası ölümün vatanı haline gelirdi. 
Fazla uzağa gitmeye gerek yok. Günümüzde burnumuzun dibinde gelişip, bizi de tehdit eden olaylara bir göz atalım.

***

Suriye’ye şöyle bir bakalım: 
Ülke kan gölü halinde, tam bir harabe. 
Yukarıdaki dizelere bakarsan, şu anda Suriye bayrağından daha çok bayraklığı hak eden bayrak, Suriye toprağından daha fazla vatan tanımlamasına layık olan toprak olmaması gerekir.