Bağımlı yargıda reform olamaz
Geçen gün, haberleri izlerken aklıma birden Hakan Kara düşüverdi. Bir anda ona işkence yapılıyormuş duygusuna kapıldım.
Öyle ya, hukuksuzluğun, bağımlı yargının kurbanı olarak içerde yatan Hakan Kara veya Cumhuriyet davasından diğer arkadaşlar ya da aynı mekanizmanın başka davalardan kurbanları, yargı reformu kandırmacası ve kimi çevrelerin bunu gerçekmiş gibi sunarak alkış tutmaları karşısında acaba ne hissetmişlerdir?
Yapılan makyajı reform diye sunmak, bunların güya özgürlükleri kısıtlanmadan dışarıda çile doldurmakta olan yakınları için de, bir tür işkence değildir de nedir?
Mazlumun gözünün içine baka baka, zilleti nimet diye nitelemek işkence değil midir?
Görüldüğü gibi, bizzat Cumhurbaşkanı tarafından açıklanan Yargı Reformu Strateji Paketi işkenceye sıfır tolerans gösterileceğini söylerken, gerçeklerle o kadar çelişiyor ki, bu haliyle tek başına bir işkence aleti haline geliyor.
***
