Özgürlük mü? Ekmek mi?

Sandığa gitme günü yaklaştıkça, adayların vaatleri de artıyor, zaman zaman komik, traji-komik görüntülere neden oluyor.
Durum yeni değil ve doruğuna, vaat yarışında hızını alamayan Süleyman Demirel’in “Ne veriyorlarsa beş fazlasını vereceğim” demesiyle erişmişti.
Siyasetin bir anlamda paylaşım kavgası arenası olduğunu düşünecek olursak, bunda fazla yadırganacak bir yön olmadığını söylemek gerek.
Siyasetin örgütlenmiş bir paylaşım kavgası olma niteliğini bizde sol anlatır da anlatmasına, bunu en iyi özümseyip seçim yarışında kullanan genellikle sağın tutucu partiler olmuştur hep. Onlar, solu soyut özgürlük hayalleriyle uğraştığı, aslında halkın kavgasının ise gerçekçi ekmek davası olduğunu ileri sürerek “Ekmek olmadan özgürlük neye yarar” diyerek hafife alır, hayalcilikle suçlarlar.

*** Totalitarizmin tarihteki doruğu olan Hitler’in Nazi rejimi, kışkırtıp başlattığı savaşın yol açtığı büyük yıkım da göz önüne alınınca bedelinin fevkalade yüksek olduğu görülen bir ekonomik düzen sağlamış, topluma boyun eğmesinin karşılığını, bir süre iş, aş, ekmek ve konfor olarak ödeyerek özgürlük özlemlerini bastırmıştı.
Artık çağımızda geçmişte başarılı olmuş olan böyle bir model yok.
Artık “Özgürlük mü, ekmek mi” sorusunun geçerli olmadığı, popülizmin eninde sonunda çıkmaza saplanacağı gerçeği kabul görmeye başlamıştır.
Çağımızda özgürlük kavgası ile ekmek kavgasının birbirinden ayrılamaz olduğu, yalnız ekonomik durumun iyiliğinin demokrasinin sağlığının önkoşulu olmayıp, demokrasinin doğru işlemesinin de sağlıklı bir ekonominin koşulu olduğu, tartışma götürmez biçimde anlaşılmıştır.