Nükleer; bitmeyen sevda

Neredeyse kırk yıldır Mersin-Akkuyu’da nükleer santral yapacağız. Epeyce yol aldık bu konuda, Ruslarla anlaşma çok önce tamamlandı, Rusya Devlet Başkanı Putin’in de katılacağı bir törenle yakında temel atılacak.

Sırada Sinop santrali var. Ardından üçüncüyü düşünüyoruz, yer kesin değil ama bir ara İğneada’nın adı geçmişti.

Nükleer santralleri her ne kadar para ödemeden yap-işlet-devret modeliyle yaptırıyorsak da bayağı pahalı bir elektrik alım garantisi veriyoruz.

Maliyet kısmını geçtik, atıkların ne olacağı konusunu ve bu çerçevede düşünülmesi gereken riski de geçtik. Hiç sorun çıkmayacağını umarız tabii ki.

Sinop santrali için 1415 futbol sahası kadar bir alan tahsis edilmesi eleştiriliyor. Feda olsun!

Ama “ufak tefek” sorunlar kafaları meşgul etmiyor değil. Örneğin Sinop santralinin günlük soğutma suyu ihtiyacı 28 milyon metreküpmüş ve bundan dolayı Karadeniz’de büyük tahribat olabilirmiş. Bu kadar su denizden çekilecek, ısınacak ve tekrar geri verilecek.