Kimse kızmasın Sabah’ta yazıyor

İran’da yıllardır bastırılan hoşnutsuzluklar, biriktirilen öfke sokakta patladı. Hedefteki Ruhani bile isyanı, halkın yolsuzluklardan, hayat pahalılığı ve baskı rejiminden bunalmasına bağlıyor. Bizde bazı yayınlara bakıyorum, ‘Mesele hayat pahalılığı, yolsuzluk, baskı filan değil, bu görüntü altında düğmeye bastılar, dış güçlerin oyunu, sen hâlâ anlamadın mı’ şablonlarını zorluyorlar. Zorla değil ya oturmuyor. Cumhurbaşkanları ısrarla “Sokağa çıkan herkesin dış güçlerce yönlendirildiğini söyleyemeyiz. İran halkı yöneticilerini protesto etmekte özgürdür, devlet eleştirilere kulak vermeli” diyor. Sokağın taleplerini yerine getirme, sıkıntılarını çözme sözü veriyor. Devirmek istedikleri Ruhani bile halkının memnuniyetsizleriyle empati kuruyor. Fakat yok, bizim gayretkeşler baskıcı rejimle empati kurma peşinde. Sanki saldırı altında olan bizim devlet, özdeşleştirircesine savunuyorlar, ne alaka! Sosyal patlamalar yaşandığında, bundan yararlanan dış düşmanlar muhakkak ki çıkar.