Kesik bıyık hikâyeleri

GÜR bıyıklarımla 20 yıl önce vedalaşmıştım. Cavlak surat modaydı, bıyığa itibar yoktu, ben de zamanın ruhuna uydum.   20 yıl sonra ikbal kapısı gibi kıymete bineceğini, siyasetçilerin...

GÜR bıyıklarımla 20 yıl önce vedalaşmıştım. Cavlak surat modaydı, bıyığa itibar yoktu, ben de zamanın ruhuna uydum.   20 yıl sonra ikbal kapısı gibi kıymete bineceğini, siyasetçilerin yükselişinde aranan bir özellik olacağını o günden göremedim. Pek uzak görüşlü sayılmam yani.   Fakat yakını iyi gördüğümü kanıtlayan bir tarafı da var. 2 yıl önce bugünleri haber almış gibi, “Nerede o Stalin bıyıklarım” başlıklı bir yazıyla aziz hatıralarını yâd ettim, nasıl vedalaştığımı hasretle anlattım.   En azından bıyık hikâyelerinin epey rağbet göreceğini 2 yıl öncesinden hissetmiş olmalıyım.   Stalin bıyığı tabir ettikleri cinstendi. Ama ucu burkulmamış olanından, posbıyık. Hatırladıkça hâlâ burnum sızlar. Oysa giden geri geliyor, nerede o yaman bıyıklarım diye dövünmek yersiz.

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Batsın böyle Gazze yalanlamaları 28 Mart 2024 | 1.110 Okunma İkinci Öcalan mektubu vakası 27 Mart 2024 | 4.790 Okunma Uzay yolculuğu seçim göz boyaması mıydı? 26 Mart 2024 | 1.264 Okunma Ramazanda da ilahi dinlenmiyorsa 23 Mart 2024 | 499 Okunma Yeni Çözüm Süreci'nin işaret fişekleri 22 Mart 2024 | 1.546 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar