Ne kötü bir paralellik!

PKK ve Gülen hareketi. Çok dramatik biçimde birbirine benzemeye başladı.   “Dramatik” tanımlamasını özellikle Gülen hareketi için kullandım, çünkü “dini” bir görünümle yola çıktılar ve şu anda bambaşka bir hüviyet içine sürüklenmiş durumdalar.  23 Kasım 2014 tarihinde bu sütunda “Fikir jimnastiği” başlığı altında “Acaba hükümet Cemaat için de bir çözüm süreci başlatır mı?” sorusuna cevap aramıştım.  Orada PKK’ya yönelik çözüm sürecinde nelerin gündem oluşturduğunu şöyle sıralamıştım:  “Silahsızlanma, silahlı yapının ülkeyi terk etmesi, dağdakilerin ülkeye dönmeleri, hayata intibakları, ülke içinde oluşturulan KCK paralel yapısının tasfiyesi vs. örgüt mensuplarının normalleşmeleri... Ve örgütün herhangi bir siyasi yapı çerçevesine inmesi... Özde geçtiğimiz 30 yılda oluşturulan illegal statünün ortadan kalkması.”  Sonra “Cemaat” konusuna dönmüştüm ve onunla bir çözüm süreci söz konusu olduğunda hangi konunun öne çıkacağı sorusunun cevabını aramıştım. Verdiğim cevap şu idi:  “Doğrusu, düşündüğümde Hükümet’in, “devlet içindeki unsurların paralel devlet niteliğinden çıkarılması” cevabını vereceğini öngörüyorum, ama bunun nasıl realize edileceğini çözemiyorum.”  Sonra demiştim ki:  “Terör örgütü silahlı yapının varlığını kabul ediyor ve onun tasfiyesi üzerinde konuşulabiliyor ama Camia, mensuplarının devlet içinde paralel yapı oluşturduğunu kabul etmiyor. O zaman iş kritikleşiyor. Başbakan’ın koruma müdüründen emin olmadığı, Dışişleri Bakanı’nın en mahrem toplantısının dinlenip medyaya servis edildiği ve burada “Olağan şüpheli” olarak Camia mensuplarının işaretlendiği bir ortamda, her şeyi “Paranoya” ile izah etmek, ciddi bir inandırıcılık sorunu ortaya çıkarıyor.”