Babam için annem

Annem son birkaç senesini Alzheimer olarak yaşadı. Nerede ise dünyadan kopmuştu. Yemeklerini bile kız kardeşlerim veriyordu ağzına. Sonra göçtü bu dünyadan. 13 yaşında evlenmişti babamla. Babam 16’sındaymış...

Annem gidince babam öksüz gibi kaldı kendi evinde. Etrafında evlatların olması yetmiyordu. Bir gün bana şunu söyleyecekti:

- Oğlum annenizin orada yatağında nefes alıp vermesi önemliymiş.

Birlikteliklerinde tartışma vs olmamış mıydı? Tabii ki olmuştu. Ama işte bugün onsuzdu, yalnızdı ve yüreğinde bir burkuntu vardı. Bir yıl sonra o da gitti sevgili hanımının gittiği dünyaya.

Konya’da Ömer Kuşçu diye değerli bir insan vardı. Bir gün önce rüya görüyor, kısa süre önce vefat eden eşi yanındaki yeri göstererek “Ne zaman geleceksin yanıma?” diyor. Ertesi gece yolculuk başlıyor.

Bizde kadın aslında böyledir.

Onsuz olunamayandır. Onsuz yüreklerin darlığa düştüğü kişidir.

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Bardakoğlu’nun mülakatı - Bilim insanları konuşmalı 19 Nisan 2024 | 912 Okunma Erdoğan için zor zamanlar 18 Nisan 2024 | 5.331 Okunma İsrail ya da Amerika İran’ı dövseler... 16 Nisan 2024 | 1.049 Okunma Atatürk anayasası-1924 14 Nisan 2024 | 636 Okunma Sonuca üzüldüm mü sevindim mi? 12 Nisan 2024 | 2.510 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar