Ayasofya’yı açmaktan zor olan
“Ayasofya’yı açmak” diyoruz. Oysa Ayasofya müze olarak açıktı. Cami hüviyetinden çıkarılmıştı. Ve biz, Ayasofya’yı camiye çevirmenin çok zor olduğuna inanmıştık. Bir yıl evveline kadar belli ki bu ülkenin Cumhurbaşkanı da Ayasofya’yı açmanın dışarıda ciddi bir bedeli olduğunu düşünüyor, açmanın kolay olduğunu düşünen bir vatandaşı paylıyordu.
Açıldı. Henüz kıyamet de kopmadı. Aaaa, kolaymış. Bir – iki cılız Yunan vızıltısı oldu o kadar. İçerdeki tepkiler de Yunan vızıltısından fazla değil.
Peki ama Ayasofya’yı açmaktan zor olan ne ki?
Mesela 300 yıl boyunca Ayasofya ardına kadar açık iken, hatta Halife-i ruy-i zemin de bihakkın görevini ifa ederken Osmanlı’nın yapamadığı…
Yani bir kısır döngüyü aşamadık ve koca İmparatorluk elimizden uçtu gitti, İmparatorluk dedimse, şatafatlı adında değilim meselenin, 24 milyon kilometrekarelik bir vatan demekti o, nizam-ı alem iddiasıydı, âleme nizam veremedikten başka, kendi kendimize bile bir nizam veremedik. Bütün Avrupa birlik oldu, ıslahat fermanları bilmem nelerle bize nizam vermeye kalktılar, o nizam projeleri de felakete dönüştü, yine de kendi nizamımızı bulamadık.
