Yaşasın unutmak yaşasın mutluluk

Elbet ölenle ölünmez; ama her ölen anılarını da beraberinde götürür. 
Geride kalanlara da çaresizce ortak anıları aktarmak düşer. 
Eskilerin deyimiyle, emsaline az rastlanır bir kelam ve kalem erbabı idi. 
Ama her dönemde hep siyaset ve yaşam felsefecisi oldu. 
CHP lideri Kemal Kılıçdaroğlu, öğretmeni için kestiği onun köşe yazısını anlattığına.. 
Cumhuriyet yazarı Mine Kırıkkanat da bir yaşam kesiti aktardığına göre, 
İçtihat kapısı açılmış oldu. 
Ayıptır söylemesi ne de olsa siyasette Kemal Bey’den, gazetecilikte (ve Cumhuriyet’te) Mine’den kıdemliyim.

***

Babamın lokantası Babıâli yokuşunun başındaydı. 
Dükkâna komşu duvarda gazete tezgâhı açan Ordulu Sait’in taburesine oturur, hem gazete okur hem de sabah akşam önümüzden geçen yazar çizer takımı ile göz göze gelip selamlaşmaya çabalardık. 
Ortası seyrek bıyıklarıyla bıçkın bir orta yaş Istanbul delikanlısı izlenimi veren Çetin Altan o günlerde Akşam’da yazıyordu. 
Yazdıklarıyla gündemi belirliyordu. 
Hele de onun gibi köşe yazmak futbolun Lefter’i olmak gibi bir şeydi. 
Lefter’lik ile yetinmedi. Milletvekili oldu. 
Gazeteciliğin üstüne gül koklanmaz düşüncesini ilk kıran o değildi.