İktidarlar da kader midir?

Dış politika iç politikadan da heyecan vericidir. Hele dış politikayı iç politika için yapanlar için bu heyecan daha da katmerlenir. 
Bu yüzden de dış politika maskesi arkasında yürütülen iç politika, şarlatan siyasetçiler bakımndan “dini siyasete alet etmekten” de daha derin ve daha yaygın bir etkinliktir. 
Nadir de olsa dini ve dış politikayı birbiri ile harmanlayanlar da çıkar. 
Bunlar hem ülkelerinin hem de dünyanın başını belaya sokarlar. 
Eblehçe bir fetih iması ile komşu ülkenin camilerinde cuma namazı kılma gevezeliğinin sonu milyonlarca insanın ülkelerinden dışarıya savrulmasına, binlercesinin ölmesine yol açmıştır. 
Stratejik derinliğin sığ sularında boğulmamanın bazı koşullar vardır. 
Siyasal, toplumsal ve ekonomik ortamın sağlamlığı baş koşuldur. 
Bu koşulu sağlayan da ülkenin üzerine oturduğu dört sütuna bağlıdır: 
Maliye, Askeriye, Dahiliye, Hariciye... 
Bunlardan birisinin oynaması ötekilerine, özellikle de hariciye üzerine binecek yükü ağırlaştırır. 
Maliyenin zayıflığı dahiliyeye, iç toplumsal düzene yansır. 
(Faturasını da önce polis ve asker her geçen gün daha fazla “şehit” vererek öder.) 
Görevden ayrılan (uzaklaşan-uzaklaştırılan?) Sayın Bakan Mehmet Şimşek’in üstü örtülü itiraf ettiği üzere, ülke maliyesi kritik bir sürece doğru seyrediyor. 
Ekonomi, uyuşturucu bağımlılığından beter bir “taze döviz girdileri”nin ve “borcu borçla ödeme alışkanlığı”nın tutsağı olmuş durumda.

***

Askeriye ile hariciye farklı araçlara sahip olsa bile birbirine bağımlılıkları su götürmez. 
Askeriyesi güçsüz bir ülkenin hariciyesi başarılı olamaz.