Hangisini tutmak zor?

Laf mı, çiş mi?

***

Dün Öğretmenler Günü idi.
Ona her gün öğretmenler günü.
Bir vesile bir desise, TV’lerden her gün milleti eğitiyor.
Öğretmenlere ise yılda bir mesajla yetiniyor.
Dün de “şehit öğretmenlere” dua...
“Emekli olanlara” uzun ömür niyaz etti. Ama yıllardır atama bekleyen 438.134 öğretmen ile bu mesleğin eğitimini alan 653.899 öğrencinin adını anmadı Reis.
Bunda da görmedi hiç beis.

***

Benzetmek gibi olmasın, Atatürk’ün bir sıfatı da Başöğretmen. Reis kendisini başöğretmen saysa iyi, ama işin tuhafı Başmuhtar da sayıyor. Muhtarlara tam 48 haftadır hızlandırılmış eğitim vermesi bundan.
Belli ki “Muhtar bile olamaz!” lafı ile hesaplaşması sürüyor. Yüzlerce değil, binlerce muhtarı Saray’da ağırlamaya devam ediyor: “Sizden biriyim. Ben oldum, Sizin neyiniz eksik?!” diye onları yüreklendiriyor.
Ülkemizin, çoğunluğu köy muhtarı 50 bin küsur muhtarı var. “Muhtar”, “hayr” kökünden geliyor.
“Hareketinde serbest, seçilmiş ve seçkin” demek. Kaynaklar, muhtar sıfatının Hz. Muhammet için de kullanıldığını belirtiyor (F. Devellioğlu, Osmanlıca - Türkçe Ansiklopedik Lûgat). “Muhtar bile olamaz” sözüne neden bu kadar öfkelendiğini ise anlamak zor!
Muhtar deyip geçemeyiz. Adres bilgileri, oy pusulalarının dağıtımı, tebligat, her şey muhtardan soruluyor. Devletin ucu orada. Devlet oradan başlıyor. Muhtarları koluna takan Türkiye’yi peşine takıyor. Daha önce hiçbir partinin muhtar projesi olmadı. Muhtarlara metelik veren çıkmadı. Bu yüzden de hiç kimse (Kıyas gibi olmasın ama Atatürk dahil) 16 yıl aralıksız iktidar yüzü göremedi!
Tayyip Bey’in muhtariyet sevdasını - başarısını anlamak için Sabah gazetesinin “Muhtar maaşları 16 yılda 18 kat arttı!” haberi ile Saray’ın menüsüne bakmak yeter. (18 Ekim 2018)

***