Ah şu insan!

İnsanoğlu sabretmeye meyyal değildir ve acelecidir. Onun için kitap “…sabredenler ve sabrı tavsiye edenler”den sözeder. Yaratan yarattığı kulu tarif ederken kitabında “insanın menfaatine çok düşkün” olduğunu söyler. Menfaatçilerden sakının. İnsanın önünde onu cehenneme sürükleyen yolda bir diğer zaaf noktası “İnsanoğlunun haris (ihtiras sahibi/Muhteris) olması ve cimri”liğidir. İnsanlar “kıskanç ve haseddir”ler. İnsan bu konularda zayıf yaratılmıştır. Ve bu belalardan ancak iman, ahlak ve ilimle kurtulabilir. Bu hastalıklara yakasını kaptırırsa “Belhum adal” olma yolunda ilerler, değil ise “ekmel-i mahlukat”, “eşrefi mahlukat olma yolunda ilerler.. Yaratılış gayesi ile barışır ve münevver olur, irfan sahibi olur.