Karneler ne zamandır üzmüyordu ama şimdi!

Ekonomideki sanal mutluluk gibi eğitimde de sınıfta kalmanın olmadığı pembe yıllar yaşadık. Baktık olmuyor acil önlem paketleri üst üste gelmeye başladı. Bir yanda tasarruf tedbirleri ve vergiler, öte yanda sınıf tekrarı. Afalladık, şaşkına döndük. Sürdürülebilir olmadığını bilsek de bir kazanıp üç harcamaya, üretmeden tüketmeye, hiç ders çalışmadan sınıf geçmeye öylesine alıştık ki, sonrasını hiç düşünmedik. Sonra bir anda hadi bu kadarı yeter denildi ve fabrikaya ayarlarına dönülmeye başlandı. Zor gelen işte bu. Bugünkü karneler Lise 1’leri, gelecek yıllarda da üst sınıfları şoke edecek. Tıpkı sürekli eriyen maaşlarıyla hayata tutunmaya çalışan emeklileri olduğu gibi… Nerede hata yaptık?