Bayramlar, gençler, ortak akıl ve YKS!

Bayramlar bir anlamda ülkelerin karakteridir. Hemen her ülkenin dini, dili, etnik kökeni, bayrağı, müziği, mutfağı gibi bayramları da farklıdır. Kendine özeldir. Kimileri milli ve manevi bayramlardır, kimileri de çiçek, böcek, gelenek, görenek ve onları o yapan çok özel günlerdir. Gittiğimiz ülkelerde pek çok ayrıntı gibi bayramlara da özellikle göz atarız. Keşke bu yönde televizyon programları ve belgeseller yapılsa ama tıpkı bayramlar gibi böylesi derinliği olan programlar da artık nostalji oldu… Nasıl ki eski domateslerin, eski İstanbul’un tadı yoksa, bayramların da tadı tuzu kalmadı. Büyüdük de o yüzden mi böyle oldu? Ya da çocukluğumuza özlem mi duyuyoruz? Hiçbiri değil. Modernleşme adı altında giderek artan bir şekilde ortak değerlerimizi kaybediyoruz. Hepsi o! Oysa bizi biz yapan, farklı kılan kaybettiğimiz, yozlaştırdığımız o değerlerimizdi... Bozulan ekonomi düzelir, iktidarlar gelir gider, eğitim sistemi revize edilir, işsizlik sona erer, yılan hikâyesine dönen sorunlarımız çözülür ama parçalanan değerleri yeniden toparlamak hiç de kolay değil. İşte bu yüzden, bir an önce, bayramları eski coşkusuna kavuşturmamız...