En ahlaklı bizdik. ‘Önce ahlak ve maneviyat’ şiarını iç dünyamızla hiçbir çelişkiye düşmeden söyleyebiliyorduk. Şimdi söylesek, bize bıyık altından gülerler. “Hz. Ömer, devletin işini yaparken devletin mumunu yakıyordu. Kendi işine bakarken kendi mumunu. Biz, işte böyleydik. ” Teorik olarak öyleydik. Pratik olarak öyle olamadık. “Yolsuzluk, haksızlık, açlık olamazdı bizim düzenimizde çünkü komşumuz açken tok uyuyamazdık biz.