Biz enflasyona alışık bir milletiz. Demirel zamanında lisans eğitimi aldık, Özal’la doktora. Ecevit ve Derviş’le profesör olduk.
Erdoğan’la kurtulduk enflasyondan. Liradan altı sıfır attık.
Fakat yine Erdoğan döneminde enflasyon tahsilimiz yeniden başladı.
Eski enflasyonlarda fiyatlar azar azar artardı. Şimdi geometrik artıyor.
Yani katlanarak.
İki sene önce iki bin lira olan ev kirasının iki sene sonra beş bin lira olması gibi. Veya üç lira olan kıvırcığın bu sene 15 lira olması gibi.
Mesela Et Balık Kurumu bir günde yüzde 48 zam yapıyor. Sebebini de açıklıyor: Satış yerlerinde kuyruklar uzadı, bu yüzden zam yaptık.
Merhametli adammış. Kuyruktaki garibanlara acımış!
Niye böyle artıyor et fiyatları?
Efendim ihracattan. Eti dışarı satıyoruz.
Tamam, hızlı karar alalım, hemen ihracatı durduralım.
Çiçek yağı fiyatı da birdenbire arttı.
Neden?
Açgözlü tacirler yüzünden. Stok yapıyorlar.
Efendim belki stok da yapıyorlardır ama daha ciddi bir sebebi var.
Harp çıktı. Çiçek yağı getiren gemiler Rusya’nın limanlarında kaldı.
Tamam, Rusya’dan yağ gemilerini getirelim.
Şeker fiyatları da artmış. O niye?
Şeker fabrikalarını özelleştirince üretim azaldı. Ama önemli değil, Haziran’a kadar yetecek şekerimiz var.
Güzel, hemen müdahale edelim.
Neden hep kriz patlak verdikten sonra müdahale ediyoruz? Devletin olacakları önceden görüp tedbir alacak vasıtaları, kurumları yok mu?
Vardı. Şimdi kullanmıyoruz. İhtiyacımız kalmadı. Artık daha hızlı karar alabiliyoruz.
Böylece, yönetme külfetinden kurtuluyoruz, kriz bizi yönetmiş oluyor!