Kendimizi yargılarken, kendimize yontabiliriz. Bunun, terbiye edilmemiş insan tabiatının bir özelliği olduğuna değinmiştik. Bütün kötü örnekler, iç dünyamızda, ‘ben yapmadım ki,’ ‘ben öyle değilim ki,’ şeklinde savunma cümlelerinin oluşmasına sebep olabilir. Birçoklarımız, böyle cümleler kurmakta gerçekten haklı da olabilir. Gerçekten de bizler, o kadar da kötü değiliz. Bizler kim? Tekrar belirtmeme gerek var mı? Bizler, Müslümanlar. Nedense, evvela ‘merhametli’ insanlar demek geldi içimden. Yaratılanlara, tabiata, eşyaya, Allah’ın kullarına merhametle muamele eden insanlar. Böyleyiz biz, böyle olmamız gerekiyor. Hakkaniyetli insanlar.