Üstad Sezai Karakoç’u dâr-ı bekâya uğurladık. Dünyayı bir sürgün yeri olarak görüyordu. ‹Uzatma benim dünya sürgünümü’ demişti.
NECİP FAZIL DİRENİŞİN, SEZAİ KARAKOÇ DİRİLİŞİN TOHUMLARINI EKTİ
Burada sadece ölümlü dünya hayatından bir an önce kurtuluş değildi kastettiği. Ölümle değil dirilişle ilgiliydi onun derdi burada. Ölü gibi yaşayan insanlığın hakikatle buluşması ve dirilmesiyle, aynı zamanda. Belki de asıl kastettiği anlam buydu gerçekte. Metinlerine ve hayatına baktığımızda bunun böyle olduğunu söyleyebiliriz kolaylıkla.
O yüzden güçlü bir diriliş mefkûresi ve felsefesi inşa etti. Necip Fazıl’ın direnişin tohumlarını ekti, Sezai Karakoç dirilişin.
Necip Fazıl, bu ülkenin ruh...