Yaşadıkları süre içinde hak ettikleri kadar sevgi ve saygı
göremeyen ama toprak olup gittikten sonra gerçek değerlerini,
vizyonlarını, üstün karakterlerini kavrayabildiğimiz pek çok
ünlümüz var. Eminim listenin sonu gelmeyecektir. İşte ilk aklıma
gelenler:
NAZIM HİKMET: Yaşadığı dönemde görmediği eziyet
kalmadı. Özgürlük ve adalet adına kaleme aldığı her mısra,
insanlığa rehberlik edecek birer manifesto niteliğindeydi ama
vatanına hasret şekilde gurbette öldü.
NECMETTİN ERBAKAN: Siyasi vizyonu bir yana,
Türkiye'nin yetiştirdiği en önemli mühendislerden biriydi. Yaşarken
muhaliflerinin dalga geçtiği "ağır sanayi hamlesinin" aslında neyi
işaret ettiği, vefatından yıllar sonra herkes tarafından
anlaşıldı.
TURGUT ÖZAL: Liberal-muhafazakar siyaset sentezinin dünya üzerindeki en başarılı uygulayıcısıydı. Özellikle Türkiye'nin kabuğunu kırmasını sağlayan ekonomik devrimlerinin değerini kavrayabilmek için ne yazık ki yılların geçmesi...